‘De stress zit in mijn poriën!’ Marij (37) gooit het eruit. Ze heeft net een uitgebreide opsomming gegeven van de dingen die haar dagelijks leven hectisch maken. Werk, natuurlijk. Ze draait als adviseur 10 projecten. Maar ook haar gezin – ze heeft twee dochters van 5 en 3 –, het repeteren voor het toneelstuk waarin ze een belangrijke rol speelt en haar drukke sociale leven vragen veel tijd. En dan is ze ook nog klassenmoeder. Het zijn allemaal dingen die ze graag doet. ‘Het is ook leuk!’ en ‘ik kan en wil niet kiezen!’, roept ze. Maar ze trekt het niet meer, af en toe snauwt ze tegen haar kinderen en soms raakt ze op haar werk in paniek omdat ze het overzicht kwijt is. Ze gaat het wandelcoach programma volgen.

Avondzon in Amelisweerd

Dat is ook niet zo gek, want het adviesbureau waar ze werkt, heeft maar twee werknemers: Marij en haar baas. De baas, een creatieve ondernemer, haalt de klanten binnen, denkt de creatieve concepten uit en draait een deel van de projecten. Naast het werk voor haar eigen projecten, gaat er ook tijd zitten in het organiseren van het bureau. Ook al zijn ze maar met z’n tweeën, het valt niet mee om overzicht te houden en ook haar baas vindt het moeilijk om ‘nee’ te zeggen waardoor de hoeveelheid werk oploopt. Marij vindt dat ze de gaten die vallen moet dichten en altijd klaar moet staan voor haar collega. Zeker omdat hij ook haar baas is, heeft ze niet het gevoel dat ze ‘nee’ kan zeggen. Ze wordt er doodmoe van.

Lees in het artikel hoe Marij haar stress leert hanteren, ontdekt dat ze grenzen mag stellen en haar plezier hervindt.

—–

Sturen op Geluk!
Op 24 november bezocht ik de werkconferentie ‘Sturen op Geluk’ bij het Sociaal Cultureel Planbureau in Den Haag. De kernvraag was: ‘moet het beleid zich bezig houden met geluk van mensen?’ Paul Schnabel, welbespraakt en grappig, deed de inleiding. Ach, wij Nederlanders zijn zo gelukkig: 16% is zeer gelukkig en 66% gewoon gelukkig. En we worden maar steeds gelukkiger, financiele crises ten spijt. Geluk lijkt niet te zitten ons inkomen. Geluk zit in iets anders (hoewel de afwezigheid van een redelijk/goed inkomen wel afbreuk doet aan het geluksgevoel).

Er waren verschillende sprekers en Nic Marks was er een van. Hij is oprichter van het Centre for Well-Being in Engeland en van de Denktank New Economics Foundation (NEF). Hiermee ontwikkelde hij ’the 5 ways to well being’. Ze zijn:

  • Connect
  • Be active
  • Take notice
  • Keep learning
  • Give

Hij spreekt er ook over in een Tedtalk.

Zijn adviezen voor beleid zijn:

  • Create good work
  • Reform the banking system
  • Develop flourishing schools
  • Promote complete health
  • Engage with citizens
  • Build good foundations
  • Measure that matters

Het zijn mooie adviezen en de eerste ‘create good work’, sluit aan bij mijn werk. Plezier hebben in je werk en het benutten en ontwikkelen van je talenten zijn basisvoorwaarden voor de ervaring van geluk. Gelukkige medewerkers zijn aardiger, toleranter en productiever. Organisaties met gelukkige medewerkers zijn 3,5% winstgevender. Dus voor iedereen de moeite waard. Het mes snijdt aan twee kanten.

Al eerder werd duidelijk, in een onderzoek van Motivaction (2011), dat woekeren met je talenten de grootste indicator voor geluk is. Dus hoe zou het zijn als 2012 het jaar wordt waarin je je talenten ontdekt en ze royaal gaat inzetten en ontwikkelen op een plek die je wenst? Zodat je met plezier, geluk en succes werkt! Idee? Misschien heb je wel zin om mee te doen aan een van mijn wandelcoach programma’s of mijn online wandelcoachprogramma dat in januari start. Kijk onderaan het artikel voor meer informatie.

paddenstoelenexplosie

Onlineprogramma

Wil je in 2012 stappen zetten naar plezier, vervulling en succes in je werk? Houd dan mijn ezine in de gaten. Ik ontwikkel een online coachprogramma waarin je zelf gaat wandelen. In de natuur, natuurlijk. Het zal je goed doen, en veel opleveren! In januari gaan we van start maar je kunt je al eerder aanmelden. Binnenkort hoor je er meer over.

—-

Wandelcoach artikel: Gek van de stress op je werk?

7 stappen die helpen!

Het wringt aan alle kanten. Marij is doodmoe, ze heeft de neiging om te gillen. Inhoudelijk is het werk leuk – ze doet alles van advies tot het maken van nieuwsbrieven en het geven van trainingen – maar ze doet veel te veel en ze kan het er niet goed bij hebben dat haar baas ook moeite heeft met het stellen van grenzen.

Heerlijkste dag

De natuur en het buiten zijn in de eerste wandeling doet haar goed. Ze ontspant een beetje en vindt het heerlijk. Stap voor stap ontvouwt ze haar ideale werkdag. Het valt meteen op dat er één woord ontbreekt dat hiervoor continu terugkwam: moeten. ‘Op zo’n dag hoef ik even niks’, zegt ze. ‘’s Ochtends hebben we alle tijd en rust om de kinderen klaar te maken, ik heb tijd en zin om leuke en gekke kleren uit te zoeken, en op mijn werk is alles ook kleurrijk en hip. Ik werk samen in een klein clubje en de mensen zijn open en belangstellend. Ik geef workshops en sta als leider voor allerlei groepen. Ik doe wat ik wil. En ik ben veel buiten, in de natuur, samen met man en kinderen. Daarom vind ik het hier in Amelisweerd zo fijn. Ik ben een buitenmens.’

Oscar, de poes van de Veldkeuken

Boos op de baas

Het is een heerlijke dag, maar zo anders dan haar werkelijke leven. Het idee van dat moeten, vertroebelt alles. Marij is boos op haar baas omdat hij niet uit zichzelf ziet dat ze het niet trekt en haar blijft overladen ‘hij kan toch bedenken dat ik dat allemaal niet kan doen in mijn uren!’

‘Wat zou je tegen hem willen zeggen?’, vraag ik haar. Het is stil. ‘Ja, dat weet ik wel maar daar kan ik niet aan beginnen. Wat zal hij van me vinden? Ik zou wel nee willen zeggen tegen een nieuw project of weer een klus tussendoor, maar als ik dat tegen hem zeg, of tegen anderen die iets van me willen, vindt hij me vast onsympathiek, zegt ze schuchter. Dan voel ik me rot en schuldig en heb ik het gevoel dat ik mijn snor druk. Zo van ja lekker makkelijk.’

Dat zie ik vaker bij mensen die het lastig vinden om hun grenzen aan te geven. Ze zijn bang voor afwijzing door de ander en om als slap en moeilijk te worden bestempeld. Ze hopen vooral dat de ander aan hun moeilijke gezicht en verzuchtingen ziet dat ze iets eigenlijk niet willen. Maar zo lijkt het niet te werken in de praktijk.

De Veldkeuken

Moeten of willen?

Rust wil ze. Rust! En anderen moeten er dus voor zorgen. Ze moet haast stampvoeten omdat ze ziet dat dat niet zo gaat en dat zij zelf aan zet is. Niemand zal het voor haar oplossen. ‘Maar ik moet het werk toch doen’, probeert ze nog.

We bekijken het nader. ‘Als je in al die situaties waarin je denkt dat je iets moet, je afvraagt of je het ook moet? Natuurlijk zijn er dingen die gewoon moeten, zoals je kinderen aankleden en naar school brengen, of afspraken met klanten nakomen. Maar er zijn veel minder dingen die moeten dan we denken. Kinderen hoeven niet perfect gekleed te zijn. Niet elke klant moet onmiddellijk gebeld worden. En moet het nieuwe project vandaag nog starten?

En als het dan toch moet, kun je je afvragen hoe je dan wil dat het gaat.

‘En als je in die moet-situaties het woord ‘moeten’ vervangt door ‘willen’, wat gebeurt er dan?’, vraag ik haar. Dat geeft haar inzicht. Als je ‘moeten’ vervangt door ‘willen’, dan wordt het duidelijk waar je staat. Het wordt Marij duidelijk wat zij wel en niet wil en vooral hoe ze het wil. Moeten en (authentiek) willen zijn twee verschillende domeinen! En in de stress kan het flink door elkaar lopen.

Rijdende trein is te stoppen

Als ik haar een paar weken later weer zie komt ze lachend op me af lopen. De ochtenden met de kinderen waren rustiger. Het was heerlijk om de tijd te nemen voor elkaar. Intussen zijn er op haar werk ook allemaal ontwikkelingen. Omdat haar baas het werk ook graag beter wil organiseren, heeft hij een organisatieadviseur in de arm genomen. Die gaat hen begeleiden.

‘Ze willen mij in een directiefunctie en een of twee nieuwe mensen aannemen’. ‘Hoe vind je dat?’, vraag ik. ‘Ik weet het niet, het is stoer natuurlijk maar het wordt nog drukker, ik weet niet of ik kan leidinggeven. De plannen zijn al zo ver, ik zit in een rijdende trein die niet meer te stoppen is.’ ‘Wat zou jij willen?’, vraag ik haar. Marij rommelt in haar tas om haar zonnebril op te bergen. ‘Wat wil ik?’, verzucht ze. ‘Ik herinner me dat je graag voor groepen wilt staan en onconventionele workshops wilt geven’, zeg ik. ‘Ja’, zegt ze, ‘ik wil inhoudelijk bezig blijven. Ik ga de trein stopzetten om dit te bespreken’, zegt ze vastbesloten.

Boerderij in Amelisweerd

Een creatief én gestructureerd talent

Er gebeurt gedurende het traject nog meer. Zo heeft Marij zichzelf altijd voorgehouden dat ze wel een beetje creatief is, maar niet zo heel erg. Ze is meer het ordenende type. Maar uit de Talententest en –scan die we doen, blijkt juist dat ze heel creatief is. Het is de combinatie van die twee talenten die haar zo speciaal maakt. ‘Ik heb altijd zitten worstelen en denken dat ik een van de twee moest zijn’. Zo had Marij zichzelf nog nooit bekeken. Ze ervaart de combinatie als een enorme opluchting.

Tijdens het gesprek met de organisatieadviseur en haar baas, waarin ze haar wensen duidelijk maakt, komen die talenten ook aan de orde. Eigenlijk zijn Marij en haar collega/baas complementair, ze vullen elkaar goed aan. Maar dat betekent niet dat ze continu alles samen moeten doen en voortdurend over alles moeten overleggen. Ze komen tot een nieuwe taakverdeling waarbij haar baas de projecten opstart en Marij ze afmaakt. En ze stelt voor om een keer per maand een brainstorm te houden voor nieuwe ideeën waarin Marij de ordening aanbrengt. Een keer per maand in plaats van elk moment dat haar baas een nieuw idee heeft. Dat durft ze hardop te zeggen, en ze vinden haar niet raar of onsympathiek. Haar baas vindt het juist fijn dat ze zo duidelijk is.

Vette nee

En dan zie ik haar voor de laatste keer! Ze ziet er stralend uit in haar vrolijke gekleurde kleren. Het is rustiger op haar werk, er zijn projecten afgerond, een vage nieuwe opdracht heeft ze geweigerd. ‘Je kunt ook nee zeggen!’, lacht ze. Ze heeft overzicht en de afspraken met haar baas zijn duidelijk.

Bij haar toneelclub was ze ook nog voor een dilemma komen te staan. Ze wilden een eerder toneelstuk opnieuw gaan opvoeren, en dat zou een boel extra werk betekenen voor Marij. Ze had er geen tijd voor, en geen zin in. Maar als zij het zou weigeren, zou dat consequenties hebben voor iedereen in het gezelschap. En de meesten wilden het stuk graag opnieuw opvoeren. Marij voelde zich onder druk staan en ze werd een beetje boos dat ze het vroegen, terwijl ze wisten dat ze het zo druk had.

‘Dit is een vraag hè?’, had ze gekscherend gezegd.

-‘Eh, ja..’

‘Nee. Ik doe het niet!’

-‘Oke….’

En ja, ze snapten haar dan ook wel weer. Marij blij.

Ochtend in Amelisweerd – eendenkuikens

Je mag nee zeggen

Marij is echt niet de enige die moeite heeft met nee zeggen. Mensen voelen zich onmiddellijk schuldig en zijn bang om anderen te kwetsen, of onsympathiek gevonden te worden. En stiekem hopen ze dat anderen dat van hun gezicht af kunnen lezen. Maar in de praktijk is dat zelden zo. Bedenk: vragen staat vrij, iedereen mag verzoeken wat hij of zij wil. En net zo goed mag jij antwoorden wat je wil. Nee is daarbij een legitiem antwoord.

Het lijkt simpel, maar voor Marij was het een belangrijk inzicht. Net als het idee dat ze twee bijzondere eigenschappen bezit die niet zo vaak samengaan: creativiteit en geordendheid. Nu ze die weet toe te passen in haar werk, zit ze lekkerder in haar vel. Steviger. Ze durft grenzen te stellen en weet zichzelf meer te waarderen. Ze kan gewoon zeggen wat ze wil. Dat is beter dan mopperen, weet ze nu. Nu is ze met plezier aan het repeteren voor een nieuw stuk. En ’s avonds kijkt ze een dvd-tje. Gewoon lekker niets doen.

Tips voor minder stress

Voel je je gestrest in je werk dan kunnen deze tips je helpen.

  1. Je hèbt je grenzen en die mag je hebben. Neem ze serieus en maak het niet verdacht. Vertrouw jezelf.
  2. Realiseer je dat jij aan zet bent. Anderen stellen jouw grenzen niet. Stel vandaag al je eerste (kleine) grens.
  3. Stress gaat vaak gepaard met dat je denkt dat je van alles moet? Vervang het woord moeten door ‘willen’ en kijk eens wat er over blijft. Kijk eens welke kleinste ‘niet-willen’ actie je ook niet kunt doen. Begin klein en bouw het op. Marij merkte op dat ze niet elk nieuw project erbij hoeft te nemen. Als ze vol zit, zit ze vol. Punt. Dat was eigenlijk gelijk al een grote stap.
  4. Neem tijd voor jezelf. Marij startte weer met een nieuwe repetitiereeks en werd daar heel blij van. Ze nam ook tijd om een dvd-tje te kijken.
  5. Vertraag. Neem rust om dingen te doen. Zit je kinderen bijvoorbeeld niet achter de vodden. Maar sta eerder op en neem de tijd. Ga dan ook eerder naar bed.
  6. Ga in gesprek met je manager en geef je grenzen aan. Bereid je goed voor en dat doe je zo:
    – Waardeer wat er wel is en benoem het,
    – Beschrijf de situatie waar je zo’n last van hebt zo feitelijk mogelijk,
    – Geef het effect aan op jou en je werk,
    – Geef aan wat je graag wilt en ben hierin ook zo concreet mogelijk.
    Mijn ervaring is dat mensen krijgen wat ze willen; managers zijn blij met helderheid in plaats van het zuchten. Ik kan me voorstellen dat je niet onmiddellijk alles krijgt, maar laat je niet uit het veld slaan. Bekijk samen met hem/haar wat er wel mogelijk is.
  7. En natuurlijk: wandel! Wel in de natuur, niet in de stad. Bomen stellen geen eisen en doen geen appèl op je.

Ik wens je veel rust en ontspanning.

Heb je nog meer tips? Laat ze hieronder horen.

Hartelijke groet,

Wandelcoach Hilde Backus

©2011

—–

Ben je moe van je werk? Neem je te veel op je en vind je het lastig je grenzen aan te geven? Wil je met meer plezier en ontspanning werken? Soms is je grenzen aangeven voldoende. Misschien past ander werk ook beter bij je. In een individueel wandelcoachtraject in de prachtige Landgoederen van Amelisweerd en Rhijnauwen kun je tot rust komen en ontdekken wat je wilt. En je komt in actie om het te realiseren. Kijk op Ontdek je talent en wie je bent.

Geïnspireerd door dit artikel? Neem een abonnement en ontvang tweewekelijks een wandelcoach artikel met praktische en bruikbare tips, ideeën, ervaringen en inspiratie over talentvol, succesvol en gelukkig werken. Ga naar Het Wandel Coach Bureau. Op elke pagina vind je een formuliertje om je aan te melden. Wanneer je dat doet ontvang je tevens de gratis wandelcoach e-course: ‘De 5 stappen naar optimale inzet van jouw talent’.

Het Coach Bureau, wandelcoach Hilde Backus
‘Er gaat echt wat veranderen in je leven!’
Als wandelcoach/psycholoog in Amelisweerd en Rhijnauwen, is Hilde Backus gespecialiseerd in het ontdekken welke functie(richting) of rol optimaal aansluit bij jouw combinatie van unieke talenten, authentieke wensen en drijfveren, en passende werksetting, zodat je plezier, succes en geluk vindt in je werk. Haar aanpak is fris, oprecht en actie- en resultaatgericht. Zij coachte meer dan 500 mensen, zij werken nu met plezier en energie, zetten hun talenten in, ontwikkelen zich optimaal en vinden vervulling en betekenis in hun werk en leven. Ken je anderen voor wie dit e-zine interessant is? Stuur het gerust door met de link onderin! Je kunt je abonneren via mijn website www.coachbureau.nl

Hilde Backus van Het Coach Bureau | wandelcoach.nl

Over Het Coach Bureau

Je las een blogartikel van wandelcoach.nl, de website van Het Coach Bureau van Hilde Backus. Leuk dat je op onze website bent!

Opleidingen voor wandelcoaches
Ben je geïnteresseerd in het vak van wandelcoach? We bieden verschillende opleidingen en trainingen.

Loopbaancoaching & talentontwikkeling
Ben je een professional of manager op HBO/WO-niveau? Heb je het gevoel dat je meer uit je werk en leven zou kunnen halen? Daar helpen we je graag bij.

Nieuwe artikelen direct per e-mail ontvangen?
Meld je dan aan voor ons gratis e-zine!

Meld je aan voor het gratis e-zine van Het Coach Bureau