De invloed van je ouders op je carrière is groot

Heb je er wel eens bij stil gestaan hoe groot de invloed van je ouders is op je loopbaan? Zelfs als je al ver in je carrière zit. We zijn ons er vaak niet van bewust. We willen onze ouders bewust of onbewust blij maken en we hopen dat ze trots op ons zijn.
Daar doen we ons best voor.

Karina deed het ook. Na jaren kwam ze er achter dat ze eigenlijk iets anders wilde dan bij een bank werken.
Lees in mijn artikel hoe zij tot haar echte keuze kwam.

****************************************

Inspiratiedag Groen en Gezond ‘Waarom we groen nodig hebben’

Groen is van belang voor ons welzijn en gezondheid. Dat weten we nu (wel). Er zijn daarom steeds meer organisaties met goede initiatieven die zich hiervoor inzetten. Onder andere ‘Let’s go OUDsite’ waarbij jongeren ouderen mee naar buiten nemen en natuur ook binnen beleven. Bij Food for Good is een deel van park Transwijk in Utrecht omgetoverd tot een moestuin door bewoners die elkaar ontmoeten en een dagbesteding hebben.

Agnes van den Berg, hoogleraar beleving natuur, presenteerde haar nog ongepubliceerde onderzoeken: mensen die in een ziekenhuis bestraald worden blijken minder duizelig te worden van kijken naar natuur in plaats van kijken naar een kunstwerk of een blanco muur. Ze kunnen ook helderder denken.

Ze onderzoekt ook effecten van planten in justitiële inrichtingen om kennis te ontwikkelen over de sturing van gedrag door de juiste groeninrichting. 


****************************************

Artikel: De invloed van je ouders op je carrière is groot

Karina (30) komt uit een horecafamilie. Vanzelfsprekend gaat ze na de middelbare school naar de Hotelschool. Ze maakt het af maar een ding wordt duidelijk: de horeca is leuk als studentenbaantje en ze wil absoluut niet in de voetsporen van haar ouders treden. Ze gaat het anders doen. Ze ambieert een mooie kantoorbaan!

Promotie

Via het uitzendbureau vindt ze een baan bij een bank. Ze geeft financieel advies aan particulieren. Ze werkt in een leuk team, krijgt een interne opleiding en ze is trots dat ze haar kantoorbaan heeft gevonden. Na vijf jaar maakt ze promotie en wordt ze Bedrijvenadviseur. Het is een complexe baan; ze maakt analyses, zet cijfers op een rij en verdiept zich in ondernemersplannen.

De baan is te hoog gegrepen. Dan gaat ook Karina’s perfectionisme in de weg zitten; ze wil alle analyses perfect uitvoeren. Regelmatig werkt ze ook ’s avonds en in het weekend. Perfectionisme kan een mooie eigenschap zijn, als je werk goed bij je past. Maar is dat niet zo, dan is het een recept voor een burnout.

Randje van overspannenheid

Als Karina start met het wandelcoach programma snakt ze naar rust. Ze zit ze op het randje van overspannenheid. We wandelen en ze vraagt zich af waar het mis ging; die ambitieuze baan bij de bank was toch wat ze altijd al wilde? Maar als we samen haar talenten onderzoeken, blijkt dat dit helemaal niet aansluit.

Karina heeft twee grote krachten die eruit springen: ze heeft van alles in huis om mensen te helpen en van dienst te zijn; ze is geduldig, enthousiast, kan mensen blij maken, ze kan goed luisteren en toont oprechte belangstelling. Verder is ze onbevreesd in het aangaan van nieuwe contacten.

Naast deze behulpzame en mensgerichte aspecten is Karina ook een organisatietalent; geordend en gestructureerd. Ze kan goed overzicht houden. Wat ze wil is vooral praktische hulp bieden, waarbij zij volgens bepaalde procedures kan werken en resultaat ziet. Een baan waarbij ze mensen kan helpen, in een goed gestructureerde organisatie zou goed bij haar passen.

Wat doen je ouders?

Ik zie Karina’s schouders ontspannen. Ze neemt een hap frisse lucht. Het is een eyeopener. ‘Ik kan het prima vinden met mijn ouders maar ik wilde vooral iets anders gaan doen dan zij’ zegt Karina. ‘Maar ik ben nooit goed op zoek gegaan naar welk werk echt bij mij past.’

Ik zie het best vaak. Mensen kiezen een bepaald beroep omdat hun ouders dat graag willen. Ze gaan bijvoorbeeld rechten studeren omdat hun vader dat ook heeft gedaan (of zegt dat het een goede keuze is) en belanden in dezelfde branche.

Of ze zetten zich juist af tegen de wensen van hun ouders en gaan iets compleet anders doen. Dat gaat bewust maar vaak onbewust. Je wilt de waardering van je ouders, je wilt ze trots maken. Daar komt nog bij dat je heel jong een opleiding moet kiezen; op dat moment moeten talenten zich nog ontwikkelen. Het probleem is dat als je op die manier je carrièrepad uitstippelt, je bewust of onbewust negeert wat je zelf nou eigenlijk graag wilt. Terwijl de belangrijkste vraag zou moeten zijn: ‘Wat wil ík nou eigenlijk?’.

Wat past echt?

In de loop van de weken wandelt Karina veel. Ze komt tot rust en krijgt meer energie. Nu Karina haar talenten kent en weet in wat voor een soort organisatie zij tot haar recht komt, gaat ze op zoek naar werk dat beter bij haar past. Ze oriënteert zich door met een consulent mee te lopen die bij een organisatie voor verstandelijk gehandicapten werkt. Maar ook dat is het niet helemaal; behalve mensen helpen wil ze vooral ook veel regelen, en een baan hebben waarbij veel structuur en duidelijkheid is.

Ze praat met een re-integratieadviseur, deze baan spreekt haar heel erg aan maar het ontbreekt haar aan kennis en ervaring. Het lijkt haar vooral leuk om de eerste intake te doen en het begin traject uit te zetten. Aan de ‘front office’ van het re-integratiebureau kan ze veel regelen en tegelijkertijd mensen helpen. Karina wil er misschien een opleiding in volgen.

Ze voert nog een gesprek met een Officemanager bij een loopbaan- en outplacementbureau. Dit regelwerk in deze persoonlijke organisatie spreekt haar enorm aan: een functie waar ze mensen kan helpen door veel te regelen, en dat heeft ze nu al allemaal in huis!

Solliciteren

Karina voelt zich weer fit en is opgetogen. Ze zet alles op alles en gaat flink solliciteren. Ze solliciteert onder andere op de functie van projectcoördinator bij een trainings- en coachbureau. Ze voert twee leuke gesprekken, ze is reuze enthousiast en…ze wordt aangenomen.

In deze sfeer, met deze leuke mensen met wie ze zich helemaal op haar gemak voelt, wil ze werken. Ze gaat zich inzetten voor al het regelwerk ten behoeve van trainers en coaches. Karina is door het dolle heen. Ze heeft er ontzettend veel zin in.

Kom los van verwachtingen

Ben jij ook in de voetsporen getreden van je ouders, of heb je je er juist tegen afgezet? En heb je in de loop der jaren het gevoel gekregen dat je baan niet helemaal bij je past? Met deze tips kom je los van de verwachtingen van anderen.

• Stel jezelf de vraag of je ouders, je gezin of misschien andere familieleden een belangrijke rol hebben gespeeld bij het kiezen van je carrièrepad. Doe je dit werk omdat zij dan trots op je zijn, of omdat je er zelf van geniet? Past het werk wat je doet echt bij je, of denken andere mensen in je omgeving vooral dat dit de geknipte baan is?
• We willen allemaal onze ouders gelukkig maken en waardering bij hen oogsten. Dat is een heel natuurlijke neiging, en er is niets mis mee. Maar praat er eens met vrienden over; vertel hen hoe je in dit werk bent gerold en vraag of zij vinden dat jouw baan bij je past.
• Als je het gevoel hebt dat je baan niet bij je past, ga dan op onderzoek uit. Praat met mensen die werk doen waarvan jij denkt: ‘misschien is het wel wat voor mij’. Solliciteren kun je ook verkennend doen; tijdens een procedure en sollicitatiegesprekken kun je er ook achter komen of een andere functie bij je past.
• Als je moe bent, of neigt naar een burnout dan is de natuur en bewegen heilzaam. Waarschijnlijk zit het in het bewegen en in de repeterende patronen in de natuur. Maar waar het ook vandaan komt: het helpt!
• Vind je het moeilijk of eng om in actie te komen? Lees eens Te vroeg oud, te laat wijs, van Gordon Livingston. Een boek vol wijsheden. Zijn motto: ‘We zijn wat we doen’. Het is een bekend verschijnsel in de psychologie dat je gevoel je gedrag volgt. Ga dus niet zitten wachten tot je beter in je vel zit voordat je solliciteert of je oriënteert, maar pak het meteen aan. Je gaat je er beter door voelen!

Ik wens je veel succes en ik zie uit naar je reactie op dit artikel op mijn weblog.

Hartelijke groet,

Hilde Backus

© Wandelcoach.nl | Het Coach Bureau